Εκπαιδευτική επίσκεψη Γ΄ και Δ΄ τάξης στο σπήλαιο των Ολύμπων

Την Τετάρτη 18  Μαΐου 2016 η Γ΄ και η Δ΄ τάξη επισκέφτηκε το χωριό και το σπήλαιο των Ολύμπων.

Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να περιδιαβούν το μεσαιωνικό χωριό και στη συνέχεια να ξεναγηθούν στο σπήλαιο. Θαύμασαν τον πλούσιο διάκοσμο του σπηλαίου που εκτείνεται σε περίεργους σχηματισμούς.

 

Επίσης έμαθαν  χρήσιμες πληροφορίες:  

 

Το σπηλαιοβάραθρο των Ολύμπων (Συκιάς) έχει μέγιστο βάθος 57 μέτρα, σε υψόμετρο 100 περίπου μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Η αρχή της δημιουργίας του τοποθετείται στο Ανώτερο Ιουρασσικό (πριν 150 εκατομμύρια χρόνια) ενώ η ολοκλήρωση τους κατά το Κενοζωϊκό (πριν 50 εκατομμύρια χρόνια). Ο ασβεστικός του διάκοσμος βρίσκεται ακόμη σε κατάσταση δημιουργίας. Οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες του σπηλαίου δημιουργούνται από την χημική απόθεση του ανθρακικού ασβεστίου που μεταφέρεται από το νερό που εισέρχεται στο σπήλαιο οπό τη βροχή. Οι σχηματισμοί αυτοί κέντρισαν τη φαντασία των μελετητών-σπηλαιολόγων και τους έδωσαν ονόματα όπως Μέδουσα, Αρμόνιο, Σπηλαιάνθρωποι Λαχανόκηπος κ.ο.

Η σταγονορροή στο σπήλαιο είναι έντονη σε περιόδους βροχόπτωσης. Η υγρασία του σπηλαίου κυμαίνεται περίπου στο 95% και η θερμοκρασία του περίπου στους 18°. 
Το σύστημα διπλής πόρτας που δημιουργήθηκε, έχει σκοπό τη διατήρηση των συνθηκών αυτών ώστε να μην επηρεαστεί η χλωρίδα και η πανίδα του. Δεν έχουν παρατηρηθεί ίχνη ανθρώπινης παρουσίας στο σπήλαιο πριν από την εξερεύνηση του μόλις το 1985, από μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας. Σήμερα η πρόσβαση γίνεται με ασφάλεια από τεχνητή είσοδο.

 

Το σπήλαιο των Ολύμπων βρίσκεται στη κεντρική περιοχή του Δήμου των Μαστιχοχωρίων, πολύ κοντά στο χωριό Ολύμποι και σε μικρή απόσταση από τα χωριά Πυργί και Μεστά. Στην περιοχή αυτή παράγεται αποκλειστικά η μαστίχα, παγκόσμιο μονοπώλιο της Χίου για 2.500 χρόνια. Οι Ολύμποι και τα άλλα Μαστιχοχώρια είναι οχυρωμένοι οικισμοί με πύργους, τείχη και πύλες που εξασφάλιζαν προστασία στους κατοίκους κατά το Μεσαίωνα. Το χωριά συνεχίζουν να διατηρούνται σχεδόν ανέπαφα και να κατοικούνται από τους καλλιεργητές της μαστίχας μέχρι σήμερα.

Πρόσθετες πληροφορίες