«Το καναρινί ποδήλατο» και «Τα δελφινάκια του Αμβρακικού»: δύο υπέροχες ταινίες για παιδιά και εκπαιδευτικούς!

Δύο υπέροχες ταινίες παρακολούθησαν οι μαθητές της Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης στην αίθουσα του διαδραστικού πίνακα- βιβλιοθήκης.

 

«Το καναρινί ποδήλατο» είναι  μια ταινία προβληματισμού για διάφορα προβλήματα στην εκπαίδευση όπως τα αναλυτικά προγράμματα, την επίσημη γνώση που προωθεί το σχολείο, τις παγιωμένες νοοτροπίες, την υποδοχή των νέων εκπαιδευτικών. Βρισκόμαστε σε ένα δημοτικό σχολείο της Αθήνας. Ένας νέος δάσκαλος έρχεται με μετάθεση στο σχολείο και του ανατίθεται η ΣΤ΄ τάξη. Ο δάσκαλος πολύ γρήγορα εκδηλώνει τις παιδαγωγικές του ανησυχίες , τις ιδέες του και τους προβληματισμούς του. Πολύ σύντομα εντοπίζει, τυχαία, στο τελευταίο θρανίο τον Λευτέρη, που δε μπορεί ακόμη να διαβάζει, να γράφει και να κάνει αριθμητικές πράξεις. Με ιδιαίτερη έγνοια και φροντίδα ο δάσκαλος προσπαθεί, με συστηματική εξατομικευμένη παρέμβαση και παιδαγωγικές ενίσχυσης, να φέρει το Λευτέρη σε επαφή με την γνώση (π.χ., πρόσθετα δωρεάν απογευματινά ιδιαίτερα μαθήματα, εξωσχολικές συναντήσεις, καθήκοντα ταμία σε έκθεση βιβλίου κ.α.). Ο δάσκαλος ενισχύεται ο ίδιος στην προσπάθειά του για την υποστήριξη του Λεύτερη, όταν διαπιστώνει, πάλι τυχαία και εκτός σχολείου, ότι ο Λευτέρης, μόνος του, έχει συναρμολογήσει ένα θαυμάσιο καναρινί ποδήλατο. Στην έκθεση βιβλίου που οργανώνεται στο σχολείο, ο δάσκαλος αναθέτει στο Λευτέρη χρέη ταμία, παρά τις αντιδράσεις του διευθυντή και τις επιφυλάξεις των γονέων. Για να ανταποκριθεί στο έργο του ταμία έμαθε αριθμητική. Κι εδώ μπορεί να σημειώσει κανείς τη σημασία που έχει για τη μάθηση, η ανάδειξη της κοινωνικής και πρακτικής αξίας και χρησιμότητας  της γνώσης.

Οι πρωτοβουλίες του νέου δασκάλου δεν είχαν θετική υποδοχή από το διευθυντή του σχολείου και τους άλλους συναδέλφους. Ο διευθυντής τον κάλεσε επανειλημμένα για να του συστήσει να μην αφιερώνει χρόνο στο Λευτέρη («είναι χαμένος χρόνος»), να αποσύρει πρωτοβουλίες που συνιστούν κριτική στους άλλους συναδέλφους που δεν έχουν ανάλογες ανησυχίες, να του υπενθυμίσει τη συνάφεια της σχολικής επίδοσης με γενετικούς παράγοντες κ.α. Ο δάσκαλος παραπαίει ανάμεσα στις επιλογές του και στις αντιδράσεις «των άλλων» του σχολείου. Η μοναξιά, η περιθωριοποίηση, η «ιδιώτευση» και η απομόνωση του δασκάλου εμφανής. Όπως λέει, «Με τα παιδιά δεν έχω πρόβλημα. Οι άλλοι είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι όλο το υπόλοιπο σχολείο».

Παρόλα αυτά, ο δάσκαλος κατάφερε να εξασφαλίσει για το Λευτέρη ένα εξατομικευμένο «παιδαγωγικό συμβόλαιο» αναγνώρισης, σεβασμού, ενεργητικής ακρόασης, ενδιαφέροντος, φροντίδας, θετικής διάκρισης, ενίσχυσης, πρόσθετης διδακτικής στήριξης κ.τ.ο. Έτσι κατάφερε σιγά-σιγά να μην έχει ιδιαίτερο πρόβλημα με τα μαθήματα του σχολείου. Μια μέρα αρρωσταίνει ο δάσκαλος του Λευτέρη και τον αντικαθιστά συνάδελφός του . Αυτή η «αναπλήρωση» είχε ως αποτέλεσμα ο Λευτέρης να εξαφανιστεί από το σχολείο.

Δείτε την ταινία στο διαδίκτυο:

https://www.youtube.com/watch?v=3sjKO13SEG4

«Τα δελφινάκια του Αμβρακικού» είναι δραματική, ηθογραφική, αλλά και ρομαντική ελληνική ταινία, βασισμένη στο ομώνυμο παιδικό μυθιστόρημα του Ντίνου Δημόπουλου.

Βρισκόμαστε στην περίοδο του Μεσοπολέμου. Σε κάποιο παραθαλάσσιο χωριουδάκι, στον κόλπο του Αμβρακικού, δύο παιδιά, ο Πέτρος και η Ανθούλα περνούν τις καλοκαιρινές διακοπές τους. Με τον αυθορμητισμό και την αθωότητα της τρυφερής ηλικίας τους, ανακαλύπτουν σιγά σιγά το θαύμα του κόσμου που τα περιβάλλει. Ώσπου, στο πρόσωπο ενός άλλου παιδιού, απόβλητου από την κοινωνία (και τη ζωή) επειδή έχει φυματίωση, γνωρίζουν τη σκληρότητα των "μεγάλων" που δεν συγχωρούν εύκολα τη διαφορά ή την εξαίρεση, και αποφασίζουν να αντισταθούν.

Δείτε την ταινία στο διαδίκτυο:

 

https://www.youtube.com/watch?v=sj7zxOlKH70

Πρόσθετες πληροφορίες